در کتابی که حسین خان کریمان نوشته است ولنجک به صورت ولن جک آمده که دارای عمر چند صد ساله است. این محله اکنون ازشمال به کوه های توچال، از شرق به زعفرانیه، از جنوب به محمودیه و از غرب نیز به درکه و شرق زعفرانیه محدود می شود. ولنجک یا به قول حسین کریمان ولن جک تا قبل از دهه ی پنجاه در زعفرانیه قرار داشته است و این نشانگر این موضوع است که مدت زیادی از تبدیل شدن آن به محله ای جدا نمی گذرد. دو طایفه ی اصلی در این منطقه زندگی می کنند که یکی از آنها میرعلی است و دیگری مرتضایی ها.
این دو طایفه قدیمی ترین طایفه های ولنجک به حساب می آیند.
یکی از ولنجکی های قدیمی این محله به نام سید مهدی اعجاز می گوید که در گذشته جمعیت این منطقه یک دهم الان بوده است و بسیاری از خانه ها نیز خشتیو گلی بوده اند. درباره ی شغل مردم اینجا می گوید که بیشتر کشاورز و دامدار بوده اند.
زمین های این مردم در منطقه ای که ولنجک کنونی است به کشت و زرع می پرداختند که البته نام این منطقه در آن زمان ولنجک نبوده و آن را علی آباد می نامیدند. منطقه ی دیگری به نام ولنجک بود که البته روستا بود. مردم بعد از ظهرها به آنجا باز می گشتند.
از نظر تاریخی نیز ولنجک دارای اهمیت است. همانطور که گفته شد دارای قدمت زیادی می باشد ازین رو طبیعی است که دارای ساختمان های قدیمی نیز باشد. یکی از این ساختمان های قدیمی مسجدی می باشد که دارای قدمتی حدود ۱۵۰ سال است که دارای وسعت ۳۰۰ متر مربع می باشد و سقفش هم شیروانی است.
این مسجد در سال ۱۳۷۰ بازسازی شد. ائمه جماعت این مسجد به صورت نسل در نسل بودند. اولین آنها میرزا حسن بوده است که به قول سارا بدری، یکی از اهالی، وی همچنین آباد کننده ی ولنجک نیز بوده است. بعد از میرزا حسن زین العابدین امام جماعت این مسجد و پس از وی نیز سید جواد امامی این وظیفه را بر دوش می کشیده اند.
سید مهدی اعجازی که یکی از اهالی اصیل این منطقه است می گوید که شهید مدرس در سال ۱۳۰۱ در مسجد اینمحله نماز اقامه کرده است. آب انبار مسجد نیز عمری در حدود ۱۰۰ سال دارد. علاوه بر مسجد و اب انبارش، قبرستان این محله ۱۵۰ سال عمر دارد که البته به پارک تبدیل شده و نام آنرا بوستان اعجازی گذاشته اند. گذشته ها رودخانه ی مرز بین ولنجک و زعفرانیه بوده است. اهالی نام این رودخانه را رودخانه ولنجک گذاشته بودند.
با پیشرفت علم و تکنولوژی این منطقه نیز دچار تغییرات زیادی شد و دیگر نه از آن باغ های زیبا و پر از میوه خبری است و ن دیگر از آن صفایی که در گذشته داشت.
اجاره آپارتمان مبله با امکانات کامل از طریق ایران ماوا
سال هایی که هنوز علم و تکنولوژی به این مرحله نرسیده بود باغ های زیبا و معروفی در این منطقه بود که از آنها دیگر نشانی نیست. چندتا از آنها عبارت اند از: سیاه پوشان و باغ مرکزی و… اگر بخواهیم اندکی از ساختمان های این منطقه سخن بگوییم اول می رویم سراغ خانه های سازمانی که در دهه ی ۶۰ ساخته شده بودند.
ایران ماوا مرکزی مطمئن برای اجاره آپارتمان مبله .
این ساختمان ها محل زندگی کارمندان شرکت تعاونی می باشد. خانه های سازمانی در خیابان دانشجو ساخته شده اند. سپس می رویم سراغ برجهای بلند و سر به فلک کشیده ای که در خود خیابان ولنجک قرار گرفته اند. مهمترین نقاط ولنجک دو جا است. یکی توچال و دیگری کهف الشهدا. اما حقیقت این است که کهف الشهدا و تله کابین توچال هیچکدامشان قدمت تاریخی ندارند. اولی که مربوط به زمان بعد از جنگ تحمیلی و محل نگهداری پیکر چند شهید گمنام می باشدو دومی نیز مربوط به سال های اخیر است.
ولنجکی های بومی و قدیمی، این محله ی جدید را ولنجک نو می نامند زیرا تفاوت بسیاری با آنچه در جوانی و یا کودکیشان بوده است دارد. اکنون ولنجک به عنوان یک شهرک و یا منطقه ی مرفه نشین تهران به شمار می رود که دارای آب و هوای بسیار خوب است و اصلا با چیزی که در وسط شهر تهران و یا جنوب آن دیده می شود قابل مقایسه نیست. مرفه بودن این منطقه هم از ظاهر ساختمان ها و برج های سر به فلک کشیده و فروشگاه های لوکس می توان حدس زد. اگر علاقه به کوهنوردی دارید حتما سری به توچال و تله کابین آن بزنید. برای رفتن به ولنجک بهتر است از ماشین شخصی خود استفاده کنید .
خوانندگان گرامی؛ اگر به دنبال اجاره آپارتمان مبله با شرابط مناسب و امکانات رفاهی هستید با ما درارتباط باشید.
منبع: www.iranmavaa.ir